Slang en kikker wachten tot de ander in actie komt
Als slang en kikker elkaar ontmoeten, begint een uithoudingsspel. Degene die als eerste beweegt, neemt een risico, laten Nozomi Nishiumi en Akira Mori zien. Komt de slang in actie, dan ziet hij zijn prooi ontsnappen. Springt de kikker weg, dan wordt hij gegrepen.
Terwijl de slang langzaam dichterbij komt glijden, blijft de kikker roerloos zitten. Ziet die kikker het gevaar niet? Of kan hij niet vluchten omdat hij bevroren is van angst? Geen van de twee, schrijven Nozomi Nishiumi en Akira Mori. Zo lang mogelijk blijven zitten is de beste strategie.
De biologen onderzochten in Japan hoe ontmoetingen verlopen tussen de toornslang Elaphe quadrivirgata en een van zijn prooien, de groene kikker Pelophylax nigromaculatus. De spanning loopt op, zo bleek in confrontatie-experimenten, omdat geen van beide dieren snel actie onderneemt. En daar hebben ze een goede reden voor.
Onderschept
De kikker zou natuurlijk kunnen vluchten door weg te springen als de slang dichterbij komt. Maar dan is hij in het nadeel. Als hij zich namelijk eenmaal heeft afgezet, kan hij zijn snelheid en richting niet meer veranderen. De slang zal onmiddellijk reageren en er waarschijnlijk in slagen om de kikker in zijn sprong te onderscheppen. De kikker kan dus maar het beste roerloos blijven zitten.
Maar ook de naderende slang moet geduld oefenen en geen uitval naar de kikker doen. Want als zijn kop eenmaal naar voren schiet, kan hij niet meer bijsturen. De kikker kan de aanval ontwijken door weg te springen, en de kans is groot dat hem dat lukt. De slang kan dan nog een poging doen om de kikker te grijpen, maar hij verliest tijd doordat hij eerst weer in de juiste positie moet gaan liggen.
En dus wachten beide partijen op initiatief van de ander. Wie dat als eerste opgeeft, neemt risico. Soms is het de kikker die als eerste tot actie overgaat en springt – met een grote kans dat hij gegrepen wordt. Andere keren gaat de slang opeens tot de aanval over – en zal de kikker waarschijnlijk ontkomen.
Kansloos
Maar als beide partijen dat volhouden, moet er uiteindelijk toch iets gebeuren. Op een goed moment moeten ze omschakelen van afwachten naar actie ondernemen. Als de slang de kikker tot op ongeveer zes centimeter is genaderd, kan die niet meer ontsnappen. De slang kan dan succesvol toeslaan. De kikker kan daar beter niet op wachten: net voordat de slang gevaarlijk dichtbij is en zal aanvallen, moet hij wegspringen. Dat kan verkeerd voor hem aflopen, maar ontsnapping is dan tenminste nog niet uitgesloten.
Het is een spel van geduld, maar ook een spel op leven en dood. In die zin zijn de proeven, waarin slang en kikker bij elkaar worden gezet, wat wreed, omdat sommige kikkers worden opgegeten. Maar, zo schrijven de onderzoekers in een ethische verantwoording, in de natuur is dit dagelijkse praktijk.
Willy van Strien
Foto’s:
Groot: Elaphe quadrivirgata. Ʃ64 (Wikimedia Commons, Creative Commons CC BY 3.0)
Klein: Pelophylax nigromaculatus. Alpsdake (Wikimedia Commons, Creative Commons, CC BY-SA 3.0; gespiegeld)
Bron:
Nishiumi, N. & A. Mori, 2020. A game of patience between predator and prey: waiting for opponent’s action determines successful capture or escape. Canadian Journal of Zoology 98: 351-357. Doi: 10.1139/cjz-2019-0164